Jasełka w Konstantynie

Jarosław Figura, reżyser, aktor, asystent w Katedrze Dramatu i Teatru KUL

/24 grudnia 2025/

Boże Narodzenie – święta, które wciąż potrafią jednoczyć!

Tym razem zjednoczyły ze sobą młodzież ukraińską i białoruską. We wspólnym celu, aby najbardziej klimatyczne święta w roku uświetnić międzynarodowym, jasełkowym występem.

Ponad 2000 lat temu mały Jezus narodził się w stajni, biedzie materialnej i duchowej, skażonej ludzkimi grzechami. Przyszedł na świat przynosząc wiarę, nadzieję i miłość, aby człowiek miał szansę „zrodzenia się” na nowo. Jasełka studiującej w Lublinie młodzieży również są „niezamożne”, „skromne”, „oszczędne”, „biedne” – w swojej teatralnej formie. Operują przede wszystkim symbolem, umownością i skrótem myślowym. Spektakl zarejestrowała wyłącznie kamera, brak więc tego czym się teatr żywi – bezpośredniego kontaktu aktorów z widzami. Trzeba jednak bardzo docenić inicjatywę studencką: stworzyli Jasełka z dala od swojego rodzinnego domu i kraju.

Historię narodzin Jezusa zna prawie każdy, a przenosząc ją na deski teatru, czy filmu dobrze mieć reżyserski pomysł. I Ci międzynarodowi studenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego mieszkający w akademiku Konstantyna go mieli – to współczesne architektonicznie miejsce akcji, w którym rozgrywają się biblijne wydarzenia. Sceną jest sala konferencyjna, korytarze, sala rekreacyjna. I trzeba powiedzieć, że owa teatralna oszczędność i skrót działa na widza – choćby patrząc na korytarzowy, ascetyczny żłóbek, gdzie nic nie ma, sianka nawet. Kostiumy aktorów również są proste – koce, narzuty, a czasem symboliczne korony królewskie z papieru. W spektaklu jest też narrator (z offu), który pomaga widzom przenieść się w przestrzeni i czasie, z akademika do biblijnego Betlejem. Jasełka mają też swoje finałowe przesłanie: miłość, którą przyniósł nam Jezus wciąż jest aktywna i potrafi w sposób cudowny jednoczyć ludzi.

Przykładem tego jest studencka, międzynarodowa, spontaniczna, teatralna grupa. Studenci dzięki scenicznej opowieści o małym Jezusie już weszli w nowe, wartościowe relacje ze sobą. Dodatkowo, podczas współdziałania teatralno-filmowego młodzież pogłębiła swoją chrześcijańską duchowość. Cud łączenia ludzi przez Jezusa, zapoczątkowany ponad 2 000 lat temu trwa i wciąż się rozszerza.

Bardzo symboliczna jest scena z Jasełek, kiedy niespodziewany, wigilijny gość otrzymuje od świętujących przy stole flagę – z polskimi barwami. Nie przypadkowo – to właśnie na polskiej ziemi dokonuje się (w tym przypadku) ten współczesny cud zjednoczenia, który przyniósł nam Syn Boga. Jednoczy też pięknie studentów-aktorów język, którego używają aktorzy na scenie – język polski.

Boże Narodzenie – święta, które wciąż cudownie potrafią jednoczyć. I niech jednoczę dalej – najpiękniej po wielokroć, przez wszystkie 365 dni w roku.